Een getekend programma op het bord. Een schematische tekening om een tekst te verduidelijken. Meetekenen tijdens het vertellen van of luisteren naar een verhaal. Voor veel leerlingen is dit een waardevolle aanvulling. Maar hoe moet dat dan als je helemaal niet kunt tekenen?
Tijdens mijn werk met leerlingen maak ik vaak een snelle tekening. Ik merk dat het houvast geeft: het is minder vluchtig dan gesproken taal en het is in één oogopslag duidelijk wat de bedoeling is. Toch is het niet iets dat vanzelf gaat bij mij, ik ben totaal niet visueel ingesteld. En ik kan ook niet tekenen, dus ik was nooit tevreden over het resultaat. Dat moest beter kunnen.
Afgelopen vakantie heb ik me verder verdiept in het ondersteunend tekenen. Ik heb de gratis videotraining van Pien van der Most gedaan en ik leende het boek Visueel werken van Willemien Brand uit de bibliotheek. Dit boek is niet specifiek gericht op het werken met kinderen, maar ik heb er wel leuke ideeën uit gehaald. Tot slot heb ik regelmatig in een schriftje getekend wat ik die dag had gedaan. Ik krijg er steeds meer lol in. Mijn tekeningen zijn nog steeds niet mooi, maar dat hoeft ook niet. Ze hoeven alleen te ondersteunen. Ik schrijf erbij wat het voorstelt, dat scheelt ook natuurlijk.
Wanneer ik met leerlingen werk teken ik het liefst op mijn whiteboard, zo verspil ik geen papier. Als een leerling graag thuis wil laten zien waar we over gepraat hebben, maak ik een foto van het bord en stuur die naar de ouders. Volgende week begint ook hier in het zuiden het schooljaar weer, ik ben benieuwd wat voor vakantieverhalen van de leerlingen ik mag gaan tekenen!
Ik heb me voorgenomen om ook bij mijn blogs tekeningen te gaan gebruiken. Niet elke keer, maar wel regelmatig. De beste manier om er steeds beter in te worden, is tenslotte door gewoon te doen! Om te beginnen heb ik tekeningen gemaakt bij deze blog.
Maak jij ook wel eens gebruik van tekenen om je les of behandeling te ondersteunen? Ik ben benieuwd naar jouw ervaringen!
Taaldeur 